آنتن وگیرنده

انتن وگیرنده – Antenne یک افزارهٔ مخابراتی است

انتن وگیرنده که کار آن تبدیل سیگنال الکتریکی به امواج الکترومغناطیسی (در حالت فرستندگی)، و تبدیل امواج الکترومغناطیسی به سیگنال الکتریکی (در حالت گیرندگی) است. آنتن‌ها ساختارهای متنوعی دارند که با توجه به کاربرد، تعیین می‌شوند.

یکی از ساده‌ترین ساختارهای ممکن برای یک آنتن، آنتن‌های سیمی است.

هر آنتن، در یک بسامد مشخص به تشدید درمی‌آید و ولتاژ بیشینه (در حالت گیرندگی) تولید می‌کند. اگر طول آنتن متناسب با طول‌موج دریافتی باشد، موج کاملاً در آنتن جای می‌گیرد و به اصطلاح می‌گویند «آنتن تشدید شده‌است.» یا «آنتن به تشدید درآمده‌است».

یعنی آنتن، با موج دریافت‌شده هماهنگ شده‌است .

در این حالت ولتاژی که در آنتن تولید شده، بیشینه است.البته لازم نیست که طول آنتن حتماً با طول‌موج دریافت‌شده برابر باشد؛ زیرا می‌توان القاگری را همراه یک یا دو خازن به آنتن افزود تا حالت تشدید را در آنتن پدید آورند.